Znaczenie kinezyterapii w leczeniu ortodontycznym i rehabilitacji wspomagającej

Kinezyterapia to zespół precyzyjnie określonych ćwiczeń, których celem jest wzmocnienie hipotonicznych grup mięśni i zapewnienie prawidłowego rozwoju twarzoczaszki. Zastosowanie kinezytepii jest oceniane na różnych etapach leczenia – profilaktyki wad zgryzu, jako terapia poprzedzająca zasadnicze leczenie, wspomagająca leczenia oraz jako podtrzymanie efektów leczenia po jego zakończeniu. Może ona stanowić cenną metodę niwelowania zaburzeń czynności fizjologicznych, takich jak żucie, połykanie, mowa, tor oddychania.

Cel.
Artykuł ma celu przedstawienie przeglądu piśmiennictwa dotyczącego różnych ćwiczeń mięśniowych i ich wpływu na przebieg leczenia ortodontycznego.

Materiał i metody.
Dokonano przeglądu aktualnego, dostępnego piśmiennictwa w latach 2002–2022, korzystając z baz danych Medline/PubMed, Scopus oraz Embase, oceniających efektywność stosowanych ćwiczeń mięśniowych i ich wpływ na wady zgryzu.

Wyniki.
W trakcie poszukiwania znaleziono 319 artykułów, z czego 13 spełniło kryteria i zostało włączone do przeglądu. Wyodrębniono i opisano ćwiczenia mięśniowe stosowane do korekty wad doprzednich, dotylnych, wad pionowych oraz hipotonii warg i policzków spowodowanych nieprawidłowym torem oddychania lub niemowlęcym sposobem połykania. Ćwiczenia mięśniowe wpływają korzystnie na efekt leczenia ortodontycznego oraz reedukacje sposobu połykania i oddychania.

Wnioski.
Obserwuje się pozytywny wpływ kinezyterapii na pracę mięśni narządu żucia. Jedną z wad ćwiczeń mięśniowych wymienianych przez autorów jest trudność w uzyskaniu systematyczności ćwiczeń wykonywanych przez pacjenta. Ich dobór powinien być uzależniony od rodzaju wady, rozwoju psychofizycznego dziecka, jego wieku i możliwości podjęcia współpracy. Krótki czas obserwacji oraz niewielka ilość badań skłaniają do dalszego zgłębiania tematu skuteczności ćwiczeń mięśniowych i ich wpływu na korektę wad zgryzu podczas leczenia ortodontycznego.