Wpływ minimalnie inwazyjnych mikroosteoperforacji (MOPs) na ortodontyczny ruch zębów. Prospektywne, randomizowane badanie kliniczne

Kortykotomia może skrócić czas leczenia ortodontycznego, ponieważ zranienie kortykalnej blaszki wyrostka zębodołowego powoduje wzrost metabolizmu kości, wywołując efekt miejscowego przyspieszenia (Regional Acceleratory Phenomenon, RAP).

Cel.
Celem pracy było zbadanie, czy wykonanie mikroosteoperforacji (MOPs), zamiast konwencjonalnej kortykotomii, pozwoli skrócić czas leczenia ortodontycznego.

Materiał i metody.
Badanie o charakterze split-mouth design ukończyło 14 dorosłych pacjentów z klasą II, ze wskazaniami do ekstrakcji pierwszych zębów przedtrzonowych w szczęce i późniejszej retrakcji en masse sześciu zębów przednich, z zakotwieniem szkieletowym. MOPs wykonano na początku leczenia i cztery miesiące później po jednej stronie szczęki (grupa A), przeciwna strona posłużyła jako strona kontrolna (grupa B).

Wyniki.
Średnia szybkość zamykania się luki poekstrakcyjnej wynosiła 1 mm/6 tygodni w grupie A i 0,97 mm/6 tygodni w grupie B. Test Wilcoxona dla obserwacji sparowanych wykazał, że różnica ta była statystycznie nieistotna (p = 0,104). Analizując poszczególne sześciotygodniowe okresy, jedynie pomiędzy 12 a 18 tygodniem w grupie A test U Manna-Withneya wykazał, że luka poekstrakcyjna zamykała się statystycznie istotnie szybciej (p = ,05). Średni czas retrakcji był podobny (p > ,05) i wyniósł w grupie A i B odpowiednio 281,7 i 287,3 dnia.

Wnioski.
Zastosowanie nieinwazyjnych MOPs nie wpłynęło znacząco na przyspieszenie retrakcji en masse.