Diagnostyka i przygotowanie tkanek miękkich przed leczeniem ortodontycznym

Wstęp
Leczenie ortodontyczne aparatami stałymi, mające na celu rozszerzenie łuków zębowych, może skutkować utratą tkanek miękkich i powstaniem lub zwiększeniem rozmiarów już istniejących recesji. Fenotyp przyzębia jest ważnym czynnikiem mającym wpływ na ostateczny wynik leczenia.

Cel
Artykuł ma na celu przedstawienie problematyki wpływu fenotypów przyzębia na leczenie ortodontyczne, a także wskazanie możliwości periodontologicznego przygotowania tkanek miękkich do terapii ortodontycznej.

Materiał i metody
Wykorzystując bazę danych PubMed, wyszukano artykuły dotyczące leczenia ortodontycznego i fenotypu dziąsła. Wybrane badania poddano analizie. Niniejszą publikację oparto na doniesieniach z 57 prac z lat 2000–2019 oraz z pięciu pozycji książkowych z dziedziny periodontologii, które uzupełniono o siedem artykułów sprzed roku 2000, istotnych z perspektywy rozwoju teorii budowy przyzębia i rodzajów fenotypów.

Wyniki
Przeprowadzona analiza piśmiennictwa pozwoliła na potwierdzenie zależności między fenotypem dziąsła a fenotypem tkanek twardych. Leczenie ortodontyczne powinno być zaplanowane z uwzględnieniem tych fenotypów. Cienki fenotyp często wymaga przeprowadzenia zabiegu chirurgicznego w celu pogubienia tkanek przed leczeniem ortodontycznym. U pacjentów z grubym fenotypem, u których ryzyko progresji recesji jest mniejsze, możliwa jest obserwacja w trakcie leczenia ortodontycznego i ewentualna korekta defektów po jego zakończeniu.

Wnioski
Zaplanowanie i przeprowadzenie leczenia ortodontycznego jest niekiedy ograniczone budową tkanek przyzębia. Diagnostyka periodontologiczna przed rozpoczęciem leczenia ortodontycznego służy ocenie cech przyzębia, takich jak wysokość i jakość wyrostka zębodołowego oraz rodzaj fenotypu tkanek miękkich. Większość badań sugeruje poprawę fenotypu dziąsła przed rozpoczęciem leczenia ortodontycznego, ale w przypadku każdego pacjenta decyzja powinna być podejmowana indywidualnie.



Introduction
Orthodontic treatment with fixed braces aimed to expand dental arches may result in the loss of soft tissues and the formation or increase of the dimensions of already existing recessions. A periodontal phenotype is a vital factor affecting final treatment outcomes.

Aim
The aim of the article is to present problems of the effects of periodontal phenotypes on orthodontic treatment and to indicate a possibility of periodontal preparation of soft tissues for orthodontic treatment.

Material and methods
Using the PubMed database, articles on orthodontic treatment and a gingival phenotype were found. Selected studies were analysed. This publication is based on reports from 57 papers from the years 2000– 2019 and five books in the field of periodontology, supplemented by seven articles from before 2000, relevant to the development of a theory of periodontal anatomy and phenotypic types.

Results
The analysis of literature allowed to confirm a relationship between a gingival phenotype and a phenotype of hard tissues. Orthodontic treatment should be planned taking these phenotypes into account. A thin phenotype often requires a surgical procedure to thicken tissue before orthodontic treatment. In patients with a thick phenotype, in whom the risk of recession progression is lower, it is possible to introduce observation during orthodontic treatment and to correct defects after its completion, if possible.

Conclusions
Planning and conducting orthodontic treatment is sometimes limited by the structure of periodontal tissues. Periodontal diagnostics before the start of orthodontic treatment is used to assess periodontal features such as height and quality of the alveolar process and the type of a soft tissue phenotype. Most studies suggest improving the gingival phenotype before orthodontic treatment, but a decision should be made individually for each patient.