Analiza porównawcza repozycji złamań żuchwy metodą manualną i za pomocą wyciągu międzyszczękowego przed lub w trakcie leczenia operacyjnego

Wstęp
Podstawą prawidłowego leczenia złamań żuchwy jest anatomiczna repozycja. Odłamy kostne mogą być nastawione z zastosowaniem wyciągu międzyszczękowego założonego przed osteosyntezą lub manualnie, w trakcie operacji. Obie metody są uznawane za równorzędne.

Cel
Celem badania było porównanie wyników leczenia złamań żuchwy metodą osteosyntezy minipłytkowej z repozycją przedzabiegową, z zastosowaniem wyciągu międzyszczękowego i z wyłączną redukcją manualną podczas zabiegu.

Materiał i metody
Materiał stanowiła dokumentacja medyczna 319 pacjentów Kliniki Chirurgii Czaszkowo-Szczękowo-Twarzowej, Chirurgii Jamy Ustnej i Implantologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego leczonych z powodu izolowanych złamań żuchwy. Analizowano nieprawidłowości zgryzowe występujące u pacjentów bezpośrednio po operacji i tydzień po zabiegu. Oceniono również rodzaj złamania żuchwy i sposób repozycji odłamów kostnych.

Wyniki
Prawidłowe zwarcie łuków zębowych stwierdzono u 96% pacjentów z wyciągiem międzyszczękowym i u 99% pacjentów, u których nie założono wyciągu przed osteosyntezą. Nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic w porównywanych w wynikach obydwu grup. Wyciąg międzyszczękowy był statystycznie częściej zakładany w przypadku złamań złożonych.

Dyskusja
Prawidłową osteosyntezę złamania żuchwy można przeprowadzić bez wykorzystania wyciągu międzyszczękowego, jednak w skomplikowanych, wieloodłamowych złamaniach unieruchomienie międzyszczękowe nadal pozostaje ważną częścią leczenia. Alternatywą dla nazębnych szyn standardowych są chętnie wykorzystywane w praktyce klinicznej miniśruby wprowadzane w wyrostek zębodołowy oraz pętle Ivy.



Introduction
Anatomical repositioning is the base for proper treatment of mandibular fractures. Bone fragments can be repositioned with intermaxillary traction placed before osteosynthesis or manually during surgery. Both methods are considered to be equal.

Aim
The aim of the study was to compare the outcomes of treatment of mandibular fractures by miniplate osteosynthesis with preoperative repositioning, with the use of intermaxillary traction and only manual reduction during the procedure.

Material and methods
The material included medical documentation of 319 patients treated for isolated mandibular fractures at the Department of Craniomaxillofacial Surgery, Oral Surgery and Implantology, Medical University of Warsaw. Malocclusions observed in patients immediately and one week after surgery were analysed. Moreover, a type of a mandibular fracture and method used for repositioning of bone fragments were evaluated.

Results
Normal occlusion was observed in 96% of patients with intermaxillary traction and 99% patients who had not had traction placed before osteosynthesis. There were no statistically significant differences in results between both groups. Intermaxillary traction was statistically more frequently placed in case of complex fractures.

Discussion
Proper osteosynthesis of a mandibular fracture can be performed without intermaxillary traction; however, in complex multifragmented fractures intermaxillary fixation is still an important part of treatment. Mini-screws introduced into the alveolar process and Ivy loops are an alternative method to standard dental splints and they are often used in clinical practice.