Asymetria twarzy – etiologia, klasyfikacje i diagnostyka na podstawie piśmiennictwa

Wstęp
Przyczyny asymetrii mogą być wrodzone, rozwojowe lub nabyte. Klasyfikacje asymetrii są oparte na podstawie różnych kryteriów. Najprostszy podział zależy od objętej zaburzeniem płaszczyzny: asymetrie względem płaszczyzny poprzecznej, pionowej lub strzałkowej. W diagnostyce asymetrii twarzy szczególną rolę odgrywa badanie kliniczne pacjenta oraz badania dodatkowe: zdjęcia radiologiczne 2D i 3D oraz badanie scyntygrafii kości. Cel: Celem pracy było przedstawienie etiologii, klasyfikacji i diagnostyki asymetrii twarzy u pacjentów zgłaszających się do leczenia ortodontycznego.

Materiał i metody
Dokonano przeglądu piśmiennictwa z wykorzystaniem bazy PubMed z lat 1986–2019, używając słów kluczowych: asymetria twarzy, asymetria łuku zębowego, PA cefalometria, CBCT. Wybrano prace najbardziej odpowiadające omawianemu zagadnieniu.

Wyniki
Asymetrie twarzy są szeroką grupą zaburzeń o zróżnicowanej etiologii. Obecnie najnowocześniejszym badaniem umożliwiającym dokładną diagnostykę jest CBCT.

Dyskusja
Według piśmiennictwa w 74% przypadków asymetria dotyczyła dolnego odcinka twarzy, w 36% – środkowego, a w 5% – górnego. Największa asymetria dotyczyła żuchwy, umiarkowana – okolicy jarzmowej, zaś najmniejsza – regionu okołooczodołowego. Obecnie najbardziej przydatną metodą diagnostyki asymetrii twarzy jest analiza skanów CBCT. Umożliwia bowiem wykonywanie pomiarów liniowych, kątowych i objętościowych, eliminując całkowicie konieczność wykonywania zdjęć cefalometrycznych w projekcji PA oraz zdjęć submentovertex.

Podsumowanie
Aby odpowiednio zaplanować leczenie pacjenta z asymetrią twarzy, należy przeprowadzić szczegółową diagnostykę, biorąc pod uwagę fakt, że nie wszystkie odchylenia od normy są patologią i wymagają leczenia.



Introduction
Causes of asymmetry can be congenital, developmental or acquired. The classifications of asymmetry are based on various criteria. The simplest classification depends on the plane which is disturbed: asymmetries in relation to the transverse, vertical or sagittal planes. Regarding the diagnostics of facial asymmetry, the patient’s clinical examination and additional examinations such as 2D and 3D radiological examinations as well as bone scintigraphy are vital. Aim: The aim of the study was to present the aetiology, classification and diagnostics of facial asymmetry in patients presenting for orthodontic treatment.

Material and methods
A review of the literature was conducted using the PubMed database from the years 1986–2019 and the following keywords: facial asymmetry, dental arch asymmetry, PA cephalometry, CBCT. The papers which were the most suitable for this subject were selected.

Results
Facial asymmetries are a wide range of disorders of different aetiologies. CBCT is currently the most modern examination allowing for precise diagnostics.

Discussion
According to the literature, in 74% of cases, asymmetry was observed in the lower part of the face, in 36% – the middle part and in 5% – the upper part. The greatest asymmetry was observed in relation to the mandible, moderate – the zygomatic area, and the smallest – the orbital area. Currently, CBCT scan analysis is the most useful method of diagnosing facial asymmetry. It allows to perform linear, angular and volumetric measurements, and the need to take cephalometric radiographs in the PA projection and submentovertex images is completely eliminated.

Summary
To plan the treatment of a patient with facial asymmetry in a proper way, a detailed diagnosis must be performed, taking into account the fact that not all abnormalities are pathological and require treatment.