Metody leczenia agenezji drugich zębów przedtrzonowych - przegląd piśmiennictwa

Wrodzony brak zawiązków drugich zębów przedtrzonowych jest drugą najczęściej występującą anomalią zębową po agenezji trzecich zębów trzonowych. Ortodonci są najczęściej pierwszymi specjalistami w stomatologii, którzy diagnozują występowanie tej anomalię zębową oraz zazwyczaj uczestniczą w planowaniu leczenia u pacjentów z agenezją drugich zębów przedtrzonowych.

Cel
Celem pracy był przegląd piśmiennictwa dotyczącego metod stosowanych u pacjentów z agenezją drugich zębów przedtrzonowych oraz przedstawienie wybranych przypadków klinicznych zastosowania takiego leczenia.

Materiał i metody
Przeprowadzono przegląd piśmiennictwa dotyczący metod leczenia agenezji drugich zębów przedtrzonowych z lat 1961–2018. Wykorzystano medyczną bazę danych PubMed i Medline.

Wyniki
Wśród metod leczenia agenezji drugich zębów przedtrzonowych stosowane jest zachowanie przetrwałych drugich mlecznych zębów trzonowych, szlifowanie selektywne i hemisekcja tych zębów, zastosowanie uzupełnień protetycznych, w tym także leczenia implantoprotetycznego, ortodontyczne zamknięcie przestrzeni, także z zastosowaniem TADs oraz autotransplantacje zębów przedtrzonowych i trzecich trzonowych.

Wnioski
Wcześnie zdiagnozowana agenezja drugich zębów przedtrzonowych u pacjentów w wieku rozwojowym umożliwia wdrożenie optymalnego protokołu leczniczego, którego celem powinno być uniknięcie stosowania uzupełnień protetycznych lub przesunięcie konieczności ich zastosowania po zakończeniu wzrostu twarzoczaszki. Wybór metody leczenia agenezji drugich zębów przedtrzonowych zależy od wielu czynników takich jak wiek pacjenta, stan drugich mlecznych zębów trzonowych, relacje szkieletowe i zębowe, występowania stłoczeń lub szparowatości zębów, profilu pacjenta, współpracy z innymi specjalistami oraz osobistych preferencji pacjenta.



Congenital agenesis of second premolars is the second most common dental anomaly after third molar agenesis. Orthodontists are often the first dental specialists to diagnose this condition and they are usually involved in the treatment planning in patients with second premolar agenesis.

Aim
The aim of the study was to review the literature on the treatment methods for the agenesis of second premolars and to present relevant clinical examples, which will illustrate implementation of different treatment modalities.

Material and methods
A review of the literature on the treatment of agenesis of second premolars has been performed for the period 1961-2018. The medical databases PubMed and Medline were used.

Results
Different methods such as preservation, selective grinding and hemisection of retained deciduous second molars, prosthodontic restorations including dental implants, orthodontic space closure, also with the application of skeletal anchorage, and autotransplanation of premolars and third molars can be applied to treat agenesis of second premolars.

Conclusions
Early diagnosis of second premolar agenesis enables the implementation of an optimal treatment protocol which should aim to avoid the need for prosthodontic restorations. The choice of treatment depends on patient’s age, status of deciduous molars, skeletal and dental relations, presence of crowding/spacing, patient’s profile, cooperation with other specialist and patients’ wishes